توصیف چرایی تغییر تاثیر نیروی گرانش در نظریه گرانش حرکتی با دو مثال ساده

فرض کنید که سیاره مریخ از نظر حجم و جرم دقیقا شبیه به زمین بوده و فاصله اش با خورشید هم دو برابر فاصله زمین تا خورشید باشد و فرض کنید که نیروی حاصل از گرانش خورشید بر زمین به عنوان مثال فرضا 20 واحد فرضی می باشد پس نیروی حاصل از گرانش خورشید بر مریخ که فاصله اش تا خورشید دو برابر فاصله زمین تا خورشید است بسیار کمتر و به طور فرض 10 واحد فرضی می باشد. ( البته این مقدار دقیق نیست و فقط به منظور نشان دادن کمتر بودن آن نسبت به گرانش وارد بر زمین بیان شده است ) حالا فرض می کنیم که خورشید تا مدتی وجود نداشته و در یک لحظه ظاهر می شود پس با توجه به نظریه نسبیت عمومی اینشتین ، موج گرانشی حاصل از ظاهر شدن خورشید در حدود 8 دقیقه طول می کشد تا به زمین و دو برابر آن مدت یعنی در حدود 16 دقیقه طول می کشد تا به مریخ برسد. تا اینجای کار اتفاق خاصی رخ نمی دهد و نتایج آزمایشات و همه محاسبات این قضیه را تایید می کنند. ولی سئوال این است که اگر در زمانی که خورشید به یکباره ظاهر می شود و شروع به انتشار موجی گرانشی می کند در همین لحظه هم مریخ با سرعت نور ( که البته این سرعت بعید است و فقط برای راحتی نتیجه گیری این سرعت بیان شده است و سرعت های کمتر از آن هم مورد تایید است ) به سمت خورشید حرکت کرده و در لحظه ای که موج گرانشی خورشید مطابق نظریه نسبیت عمومی بر فضا و زمان پیرامون زمین تاثیر گذاشته و نیروی حاصل از گرانش 20 واحدی را بر زمین وارد می کند سیاره مریخ هم به همین جایگاه مداری زمین یعنی فاصله ای برابر با فاصله زمین تا خورشید رسیده و همچنان با همان سرعت قبل هم در حال حرکت باشد بنابراین به طور منطقی باید نیروی حاصل از گرانش خورشید به مریخ هم در این نقطه از فضا برابر با همان نیروی 20 واحدی وارد بر زمین باشد. حالا در ادامه فرض می کنیم که خورشید به محض ظاهر شدن و شروع به انتشار موج گرانشی ، با همان سرعتی که مریخ به خورشید نزدیک می شود از مریخ دور شود ولی همچنان به انتشار گرانش ادامه می دهد بنابراین در لحظه ای که مریخ به نقطه جایگاه زمین رسیده است خورشید هم به همان میزان مسافت طی شده از مریخ دور شده است و در نتیجه فاصله بین خورشید و مریخ همچنان یکسان بوده ولی مریخ نیروی حاصل از گرانش بیشتری یعنی نیروی حاصل از گرانش 20 واحدی را از سوی خورشید دریافت می کند در حالی که با ساکن بودن خورشید و مریخ و با حفظ همان فاصله ، مریخ نیروی حاصل از گرانش کمتری یعنی نیروی حاصل از گرانش 10 واحدی را از سوی خورشید دریافت می کرد پس نتیجه می گیریم که با استمرار این کار یعنی حرکت مریخ و خورشید در یک راستا و با سرعتی ثابت ، نیروی حاصل از گرانش خورشید به مریخ بدون هیچگونه تغییری در فاصله بین آنها افزایش می یابد که این قضیه شبیه به دو اتومبیلی است که با یک فاصله ثابت از یکدیگر حرکت کرده و در یک لحظه چرخ اتومبیل جلویی وارد یک چاله آب شده و قطرات آب را به هوا پرتاب می کند که در اینجا اگر سرعت هر دو اتومبیل کم باشد قطرات آب کمی به اتومبیل عقب تر برخورد می کند ولی اگر سرعت دو اتومبیل زیاد باشد قطرات آب بیشتری به اتومبیل عقب تر برخورد می کند. شاید بتوان گفت که گرانش ، اثر کمتری را بر روی اجسام در حال حرکت می گذارد پس در این صورت می توان گفت اگر در همان نقطه موعود که گرانش اثر کمتری را بر روی جسم در حال حرکت می گذارد آن جسم ساکن شده و حرکت نکند پس در نتیجه باید در یک لحظه تاثیر نیروی گرانش بر جسم افزایش یابد پس در این حالت هم دوباره نتیجه خواهیم گرفت که تاثیر نیروی گرانش بر اجسام در حال حرکت نسبت به اجسام ساکن متفاوت خواهد بود و فقط نظریه گرانش حرکتی این بار به صورت معکوس شکل خواهد گرفت و در نتیجه اساس نظریه گرانش حرکتی یعنی تغییر توازن گرانشی برای اجسام در حال حرکت مجددا تایید می شود.

جهت دانلود مقاله روی همین لینک کلیک کنید