پیشنهاد
می شود جهت اثبات پدیده چرخش خودکار کهکشان ها و سیاهچاله ها ، نمونه ای بسیار کوچک و تا حدودی شبیه به یک حلقه
از یک کهکشان بیضوی طراحی شود و بدین منظور لوله ای فلزی و توپر با سطح مقطع دایره
ای یا بیضی شکل به ضخامت مناسب 10 تا 100 سانتی متر را به صورت حلقه ای دایره ای
شکل با قطر مناسب مثلا 10 تا 100 متری تبدیل کرده و آن را در محفظه ای بسیار بزرگ
و ایزوله در فضا به طوری که عوامل خارجی نظیر ذرات سرگردان فضایی و غیره تاثیری بر
نتایج نداشته باشند قرار داده و سپس حلقه مورد نظر را با سرعتی زیاد به چرخش درآورده
و در یک بازه زمانی قابل قبول و تقریبا طولانی ، تغییرات جزئی سرعت چرخش حلقه را با
دقتی بسیار زیاد اندازه گیری نمود چون بر اساس نظریه گرانش حرکتی پیش بینی می شود که
این حلقه در حال چرخش مانند اصول اولیه چرخش کهکشان های بیضوی و سیاهچاله های
چرخان عمل کرده و بنابراین سرعت چرخش آن در یک بازه زمانی طولانی مدت به صورت
بسیار جزئی افزایش می یابد و در نتیجه می توان در این آزمایش تاثیر پدیده گرانش
حرکتی و یا به عبارتی تغییر توازن گرانش اجسام در حال حرکت نسبت به یکدیگر را
مشاهده نمود.
جهت دانلود مقاله روی همین لینک کلیک کنید