پیش بینی چرخش خودکار کهکشان ها بر اساس نظریه گرانش حرکتی

پیش بینی چرخش خودکار کهکشان ها بر اساس نظریه گرانش حرکتی

بر اساس نظریه گرانش حرکتی اگر چه سیاهچاله های موجود در مرکز کهکشان ها برای شکل گیری کهکشان ها و پایداری ساختار کهشان ها تا حد زیادی مهم هستند ولی به تنهایی قادر به توضیح سرعت بسیار بالای ستارگان و اجرام موجود در لبه های کهکشان ها و به خصوص کهکشان های بیضوی نیستند و این در حالی است که بر اساس نظریه گرانش حرکتی ، استحکام ساختاری و جلوگیری از واپاشی لایه ها و مدارات خارجی کهکشان ها حاصل از تشکیل حلقه های گرانشی قدرتمند بین ستارگان و اجرام موجود در مدارات خارجی و در لبه کهکشان ها می باشد و اثر نیروی شتاب گرانشی مرکز کهکشان ها و سیاهچاله های موجود در آنها با توجه به فاصله بسیار زیاد بین مرکز تا لبه کهکشان ها بسیار کم و ناچیز می باشد و در عین حال قدرت و توان چرخشی سیاهچاله های موجود هم به طور منطقی محدود و در مقایسه با توان مورد نیاز برای گردش ستارگان و رساندن سرعت ستارگان موجود در مدارات خارجی و لبه کهکشان ها شاید به ده ها و صدها میلیارد سال زمان نیاز داشته باشد که این بسیار بیشتر از عمر کیهان می باشد و حالا این سئوال مطرح می شود که دلیل اصلی چرخش کهکشان ها چه عاملی می باشد و چنین انرژی عظیمی که برای به حرکت در آوردن آنها مورد نیاز است از کجا و چگونه تامین می شود؟

معادلات بدست آمده توسط نظریه گرانش حرکتی نشان می دهد که قدرت اثر گذاری نیروی شتاب گرانشی در دو سوی موافق و مخالف راستای اجسام در حال حرکت با یکدیگر تفاوت دارد و بنابراین از این قضیه نتیجه می گیریم که اگر تعداد بسیار زیادی جسم با جرم بسیار زیاد و با فاصله مناسب از یکدیگر در یک آرایش حلقوی بسیار عظیم با سرعتی بالا و یکسان و ثابت حرکت کنند بر اثر برآیند حاصل از نیروی شتاب گرانشی دو سر راستای حرکتی هر یک از این اجسام ، هر جسمی تمایل به حرکت سریع تر به سمت جسم در حال حرکت در جلوی خود را دارد و به عبارتی چون این وضعیت برای تمامی اجسام موجود در این آرایش حلقوی به وجود می آید بنابرین ما شاهد آن خواهیم بود که سرعت چرخش این حلقه بدون اعمال هیچ گونه انرژی خارجی به مرور زمان و به طور خودکار افزایش می یابد که این قضیه همان منبع اصلی تامین کننده انرژی عظیم حرکت چرخشی کهکشان ها می باشد که البته در کهکشان ها به دلیل وجود برخی از عوامل نظیر نیروی گریز از مرکز و در نتیجه تغییر شکل کهکشان ها از بیضوی به مارپیچی و افزایش فاصله بین توده های پرجرم ، اصطکاک گرانشی بازدارنده با حلقه های مجاور داخلی که سرعت کمتری دارند و عوامل دیگر این افزایش سرعت محدودیت خواهد داشت.

با توجه به این دیدگاه که نیروی اصلی چرخش اکثر کهکشان ها به صورت خودکار و خود به خودی تامین می شود بنابراین مشاهده می شود که انرژی فقط بر اثر واپاشی یا همجوشی ساختار هسته اتم ها تولید نمی شود و وجود یک ساختار عظیم حلقوی در حال چرخش و برآیند نیروهای موجود در آن هم می تواند نوعی انرژی خودکار و خود به خودی حرکتی تولید کند.

بنابراین اگر یک حلقه بسیار بزرگ کیهانی داشته باشیم که از توده های بسیار پر جرم و فوق العاده متراکم مواد تشکیل شده باشد پس با کمی چرخش آرام و اولیه آن ، بعد از مدتی بسیار طولانی شاهد خواهیم بود که سرعت چرخش اولیه این حلقه به طور خود به خود افزایش یافته و اگر همه عوامل محدود کننده شتاب چرخشی حاصل از پدیده گرانش حرکتی در مورد آن برطرف شود در نتیجه سرعت چرخش حلقه مذکور می تواند به سرعتی قابل توجه و نزدیک به سرعت نور هم برسد و فقط کافیست که بتوان چنین انرژی تولید شده عظیم و پاک و احتمالا پایان ناپذیر را مهار کرد.

جهت دانلود مقاله روی عکس یا روی همین لینک کلیک کنید