معرفی سه ساختار اصلی برای پایداری کهکشان ها بر اساس نظریه گرانش حرکتی

معرفی سه ساختار اصلی برای پایداری کهکشان ها بر اساس نظریه گرانش حرکتی

کهکشان ها بر اساس شکلی که دارند عموما به سه دسته اصلی کهکشان های نامنظم و کهکشان های مارپیچی و کهکشان های بیضوی تقسیم بندی می شوند که شکل خاص این سه دسته به هیج وجه تصادفی نبوده و بر اساس نوع ساختار نیروی پایدار کننده ای است که از فروپاشی کهکشان جلوگیری می کند تعیین می شود به طوری که در کهکشان های نامنظم اصلی ترین نیروی پایدار کننده همان نیروی گرانش مرکزی هسته و در کهکشان های مارپیچی کمربند های گرانشی و در کهکشان های بیضوی حلقه های گرانشی می باشد که با توجه به تصویر زیر اگر یک کهکشان را به صفحه ای مدور و بزرگ با محوری عمود بر زمین مانند چرخ و فلک های افقی بدون تکیه گاه پشتی و فقط دارای یک دستگیره مرکزی به عنوان هسته مرکزی کهکشان تصور کنیم در این صورت با چرخش این صفحه یا چرخ و فلک افرادی که سوار بر این چرخ و فلک هستند به سه روش معمول می توانند از پرت شدن به بیرون از آن جلوگیری کنند بدین ترتیب که یا همه افراد دستگیره مرکزی وسط صفحه یا چرخ و فلک را بگیرند که این روش بیشتر در مورد کهکشان های نامنظم یا کوچک کاربرد دارد که البته چون در کهکشان های نامنظم صفحه کهکشانی وجود ندارد و ستارگان به صورت توده ای در اطراف هسته مرکزی تجمع کرده اند بنابراین دو روش دیگر در مورد آنها کاربرد چندانی ندارد و البته روش دوم هم بدین شکل است که علاوه بر اینکه افرادی دستگیره مرکزی را گرفته اند افرادی دیگر هم دست این افراد را بدون گرفتن دستگیره مرکزی گرفته و با ایجاد یک زنجیره چند نفره که یک سر آن متصل به دستگیره مرکزی است از پرت شدن به بیرون جلوگیری کنند که این روش هم شبیه به روشی است که در مورد کهکشان های مارپیچی کاربرد دارد و همچنین سومین روش هم بدین شکل است که همه افراد روی صفحه یا همان چرخ و فلک بدون اتکاء به دستگیره مرکزی و فقط با گرفتن دستهای یکدیگر در اطراف دستگیره مرکزی تشکیل یک حلقه را داده و در نتیجه از پرت شدن به بیرون جلوگیری کنند که این روش هم شبیه به روشی است که در مورد کهکشان های بیضوی کاربرد دارد.

جهت دانلود مقاله روی عکس یا روی همین لینک کلیک کنید