پیش بینی لنگ زدن محور چرخش اکثر کهکشان ها و ستارگان بزرگ

براساس نظریه گرانش حرکتی  پیش بینی می شود با توجه به زاویه هم راستایی صفحه کهکشان های بیضوی و مارپیچی با جهت حرکت آنها در فضا ، همه آنها به طور کامل و یا به صورت جزئی در محور چرخش خود می لنگند ، که این امر بیشتر به دلیل افزایش جزئی تجمع در بین ستارگان موجود در یک سمت کهکشان و به عبارتی انقباض آن ناحیه از کهکشان و نیز کاهش جزئی تجمع ستارگان در سمت دیگر کهکشان و به عبارتی انبساط آن ناحیه از کهکشان می باشد که البته این پدیده در همه ستارگان بزرگ و غول پیکر هم دیده می شود به طوری که پیش بینی می شود در برش مقطعی ستارگان غول پیکر ، به هیچ وجه شکلی صد در صد دایره ای وجود نخواهد داشت و همواره شکل مقطع برشی آنها تا حدودی تخم مرغی شکل خواهد بود زیرا در ستارگان غول پیکر با توجه به هم راستایی جهت چرخش ستارگان با جهت چرخش کهکشان ها و ایجاد عدم تعادل همیشگی توزیع جرم در آنها این وضعیت رخ می دهد. اگر به وضعیت حرکت بالا و پایین رفتن ستارگان در بازوهای کهکشان های مارپیچی نظیر حرکت بالا و پایین شونده خورشید در کهکشان راه شیری و نیز عکس زیر که مربوط به یکی از کهکشان های دارای درجه تاب دار شدن بالا می باشد توجه کنیم می توان این اثر لنگ زدن در ستارگان و کهکشان ها را مشاهده کرد . این قضیه برای کهکشان ها شبیه به چرخ دوچرخه ای است که کمی تاب برداشته و در محور خود لنگ می زند.

جهت دانلود مقاله روی عکس یا روی همین لینک کلیک کنید